​Jeszcze 75 lat temu tętniła życiem. To była jedna z najrozleglejszych wsi w tym regionie. Mieszkało tu kilkaset osób, głównie grekokatolików, a od 1928 r. prawosławnych. Prócz licznych gospodarstw we wsi działały m.in. szkoła, dwa duże młyny, poczta, karczma, mała elektrownia wodna i dwie cerkwie. Co dwa tygodnie urządzano znane w okolicy targi, a cztery razy w roku jarmarki. Dziś rzadko zapuszczają się tu nawet turyści. To jedna z najdzikszych dolin w kraju. Pamięci strzegą tylko krzyże i groby dawnych mieszkańców. Czasem na zarośniętych zboczach można dostrzec zarys fundamentów zniszczonych przez dziesięciolecia zabudowań. Tak wygląda Nieznajowa, jedna z wielu łemkowskich wsi w Beskidzie Niskim, których mieszkańcy zostali deportowani przez komunistyczne władze Polski Ludowej tuż po wojnie. Społeczność, która żyła w tym miejscu od 400 lat z dnia na dzień zniknęła bez śladu, zesłana do ZSRR. Tu można namacalnie dotknąć tego, co nazywamy przemijaniem.

​Choć morderczy upał daje się we znaki, na twarzach widać uśmiechy, a pątnicy w sutannach nawet tańczą. - Intencje niosą przez każdy trud - tłumaczy ks. kan. Brunon Grajcke... Po posiłku, krótkim odpoczynku i niezbędnych interwencjach medycznych s. Pauli, elżbietanki, i siostry pielgrzymkowej Małgosi można ruszać w dalszą drogę - pod przewodnictwem ks. prał. Stefana Sputka. Na ostatni podczas tej pielgrzymki nocleg w Kamieńskich Młynach...