Krzyszytof Błażyca

Mozart w Uduophori brzmi

równie egzotycznie jak dźwięki Uduophori

dla uszu przywykłych do Mozarta

Tutaj pośród prostych chwil

ubóstwa które nie poniża

i czarów przed którymi

ustrzeże się ten kto ma ufność w Bogu

poznajemy siebie wzajemnie

ciesząc się obecnością

Nie mamy tu parasola gdy deszcz zacina

od rana a czas przejść na poranny

serwis Słowa Życia

Pijemy wodę z foliowych worków

jemy suchy chleb

z proszkowanym mlekiem na śniadanie

a garry z rybą na kolację

która spóźnionym obiadem

Tu każdego wieczoru do domu przychodzą

ludzie aby po prostu siedzieć śmiać się

posadzić nam dzieci na kolanach

A papa i mama dopingują radośnie

na drugą nogę gdy próbuję ich

wioskowego bimbru i cholera wie

jaki skutek to potem odniesie

Tu w Uduophori śpiewają przy toalecie porannej

nocą wypędzają złe duchy  i odprawiają gusła

kapłani dżu-dżu znikają by po chwili pojawić

się w odległym o osiem godzin Lagos

rozpylają magiczne pudry pętające wolę

czczą pytona która mieszka w lesie

i wypala drzewa

ale kto Bogu zaufa tego licho nie sięgnie

zapewnia Martin Donatus zabierając mnie

w miejsca przeklęte

Tu w Uduophori gangster jest chairmanem

nie żałuje sobie w panienkach

przebiera bez liku serwując ich nagość gościom

ale przy otwarciu studni i wobec biskupa

o Bogu prawi ze wzrokiem ukrytym

za ciemnymi szkłami i mówi że nas lubi

że jesteśmy braćmi więc gangsterskie zdjęcie

obok obrazków świętych wpada do kolekcji

Tu w Uduophpori powitali mnie

po trzech dniach tradycyjnym tańcem

ceremonię prowadził sam Papież

byli też Biskup, Chwała, Świadectwo i Zaufanie

czyż nie piękne tu mają imiona

­­­­z bogactwa swego serca i chudych portfeli

zebrali pieniądze bo taki to zwyczaj

złożyli na stoliku razem z Malta Guinness

Gość skądkolwiek radością jest

ludzie stąd się nie ruszą więc nie żałują

serdecznych gestów bo tradycja święta

a wszystko w imię Boże bo tak już

jest od zarania bo nie ma podziału świata

na drewno błoto i duszenie duszy

jest rzeczywistość jedna jest ciało i są duchy

Tu w Uduohori jeździmy na motorach

po trzech czterech pięciu

okazuje się że da radę

motor pakowna maszyna

wiatr po drodze wywiewa wątpliwości

czy z Ducha ta cała misja

to życie niepojęte to życie na wiarę

to życie piękne proste dobre i łagodne

szczęśliwe szczęściem wielokrotnym

to życie poświęcone w sąsiedztwie

miejsc mrocznych tajemnych

Tu w Uduophori uczę się od nowa

ludzi i Pana Boga pośród palm

strzelistych pośród palm zwalonych

pośród palm zielonych pośród traw

kokosów żółtych ptaków i

w nieskończoność pomnożonych drzew

Uguophori, Nigeria 8/9 czerwca 2013