​Od dwudziestu lat w Złotoryi w wigilię Bożego Narodzenia, tuż przed Mszą świętą pasterską, odbywa się wielkie miejskie kolędowanie. Pierwsze odbyło się w 1996 roku. Zostało ono wskrzeszone jako pamiątka zarazy i ocalenia z niej, która nawiedziła ten gród w 1553 roku. Zdziesiątkowała mieszkańców do tego stopnia, że z kilkusetosobowego miasta wydawało się, że nie przeżył nikt. I właśnie wówczas, jak głosi legenda, ówczesny burmistrz miasta wyszedł w noc wigilijną na Rynek i zaintonował śpiew pieśni bożonarodzeniowych. Zwabieni jego śpiewem mieszkańcy, wyszli ze swoich domów i dołączyli do burmistrza. Okazało się, że zarazę przeżyło zaledwie siedmiu złotoryjan! Od tamtego czasu, rokrocznie aż do 1944 roku niemieccy mieszkańcy, tak ewangelicy jak i katolicy, spotykali się na Rynku, by wspominać czas zarazy i ocalenia.
Zdjęcia: Jędrzej Rams /Foto Gość

– Przenikliwe zimno – to pierwsze słowa zaraz po powrocie do domów, ale zaraz potem płynie opowieść o świadectwie wiary Roberta Tekielego i jego przyjaciół, o słowie nadziei bp. Adama Bałabucha i o ekstremalnej Drodze Krzyżowej, bo 15 marca w Częstochowie temperatura w najcieplejszym momencie dnia osiągnęła -3 stopnie, ale odczucie chłodu potęgował zimny wiatr. IX Diecezjalna Pielgrzymka Maturzystów na Jasną Górę zgromadziła około dwóch tysięcy młodych.
Zdjęcia: Ks. Roman Tomaszczuk/GN