Gość Katowicki DODANE 26.04.2012

Nabożeństwo  lectio divina

Duchu Boży! Od początku dziejów przenikasz cały wszechświat, przenikasz każde stworzenie. Od wieków też czuwasz nad przekazywaniem Słowa Bożego człowiekowi – najwspanialszej istocie na ziemi. Jako Duch Jezusa nadałeś Dobrej Nowinie tak bardzo pociągającą moc, że przez wieki kształtuje ona i ożywia wspólnotę Kościoła. Udziel nam, Duchu Święty, Twego żaru i mądrości, abyśmy w przeczytanym fragmencie Świętej Księgi dobrze zrozumieli, co nam Bóg chce powiedzieć i czego od nas żąda. Amen.„Skarbiec modlitw i pieśni”, Katowice 1972, s. 69–70 »

więcej »

Andrzej Macura DODANE 04.10.2013

No i usłyszeliśmy

Oczekiwania wobec tej pielgrzymki były spore. To co powiedział papież też oczekiwania przewyższyło. I pewnie niejednego niemile zaskoczyło. »

więcej »

Joanna Kociszewska DODANE 06.09.2009

Wspólny krzyk

"Modlitwa wieloreligijna jest znakiem w sytuacjach nadzwyczajnych, kiedy niejako wznosi się wspólny krzyk, który porusza serce Boga..." »

więcej »

Foto Gość DODANE 06.09.2018

Piknik z Pupilem

Psy, koty, myszki, szynszyle, papugi, fretki, jeże, a nawet owce i gęsi pojawiły się przy Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej, gdzie 2 września w duchu iście franciszkańskim parafia pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej zorganizował Mszę św.

więcej »

Foto Gość DODANE 20.02.2018

Świadectwo Bartka Krakowiaka w Wapienicy

Na zaproszenie młodzieży oazowej z ks. Adrianem Mętelem i wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym z parafii św. Franciszka z Asyżu w Bielsku-Białej Wapienicy, gościem przygotowanego przez nich 17 lutego 2018 r. Wieczoru Uwielbienia, był 23-letni Bartek Krakowiak, który mówił o drodze swojego nawrócenia. W ubiegłym roku przeszedł pieszo z Warszawy do Medjugorje. 1300 km pokonał w 57 dni.

więcej »

magda DODANE14.03.2006 18:42

Jak święci robili to, że byli tacy radośni. Wystarczy spojrzeć na ich życiorysy np. św. Franciszek z Asyżu, czy św. Dominik Savio. szyscy aż promieniowali wewnętrzną radością. Co robić, abyśmy też potrafili być radośni, a nie ponurzy i wicznie zmartwieni? »