Baranki młode w jedności z Chrystusem Kapłanem, Prorokiem i Królem.
Dopiero przyszli do zdroju. Światłością się napełnili. Alleluja. Alleluja!
Wszystko zaczyna się w bramie. Bowiem drzwi świątyni nie są zwykłym zabezpieczeniem przez intruzem, złodziejem czy utratą ciepła. Drzwi świątyni są bramą królestwa.
Prostota dziecięcego serca przyjmuje prawdę o zmartwychwstaniu taką, jaka ona jest.
Żyć z Nim, znać Go dlatego, że żyjemy razem – i tworzyć wspólnotę, w codzienności żyć wśród braci: to dwa wymiary chrześcijaństwa.
W sferach dla zmysłów niedostępnych Adam chwytał za rękę Wybawcę, Ezechiel poruszył się w Dolinie Jozafata...
Z całego serca będę chwalił Pana w radzie sprawiedliwych i na zgromadzeniu.
Leżałem jak martwy u bram śmierci. Ale Ty wyprowadziłeś mnie na wolność, bym głosił Twą chwałę w bramach Córy Syjońskiej.
Nie wiem dlaczego taki akurat tytuł przyszedł mi do głowy. Bo, na dobrą sprawę, nie chodzi ani o mnie, ani o Dawida.
Zachwycający świat dla świętego Tomasza jest jedną z pięciu dróg poznania Boga rozumem. Jest także pytaniem o człowieka: „czym jest człowiek, że o nim pamiętasz”.