Ziemia Biblii

Chociaż wydarzenia opisywane w Biblii rozgrywały się w rozmaitych rejonach starożytnego Bliskiego Wschodu, jednak tylko ziemia pomiędzy Pustynią Arabską i Morzem Śródziemnym w pełni zasługuje na miano Ziemi Biblii.

Brak tytułu

A

Wielkopostny rachunek sumienia

Szkoła przetrwania pani Anny - list do redakcji

W siedemdziesiątym którymś roku, na zimowisku w Warszawie, pani Anna zadała nam „retoryczne” pytanie, czy chcielibyśmy pójść do Teatru Polskiego na przedstawienie czy do kina.

O halloween...

Pogańskie w swej istocie obchody wigilii Uroczystości Wszystkich Świętych praktykowane przez ludzi uznających się za chrześcijan zubażają ich duchowo. Odwraca się uwagę od naśladowania świętych i błogosławionych, a skłania się do przyjęcia zbanalizowanej wizji świata nadprzyrodzonego [Sławoj Leszek Głódź, Arcybiskup, Metropolita Gdański]

Święto młodości rozpoczęte

Doroczne Europejskie Spotkanie Młodych – Taizé na przełomie nowego i starego roku tym razem zawitało do Pragi. Jak co roku wśród młodzieży ze starego kontynentu nie zabrakło naszych diecezjan.

W poszukiwaniu szczęścia. Z Bogiem czy bez Niego?

Spotkanie z Bogiem pozwala człowiekowi odkryć sens własnego życia. Chrześcijaństwo jest humanizmem – umieszcza człowieka w centrum stworzonego świata i przyznaje mu najwyższe miejsce – bytu stworzonego na obraz Boży.

Jamnik pod szafą

O cenzurze, cenzorach i mechanizmach kłamstwaO cenzurze, cenzorach i mechanizmach kłamstwa z ks. Ireneuszem Skubisiem – honorowym redaktorem naczelnym „Niedzieli” – rozmawia Błażej Torański – honorowym redaktorem naczelnym „Niedzieli” – rozmawia Błażej Torański

Spowiedź... Spotkanie czy tylko spełnienie pragnień ?

Administrator: "Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy. Jeśli wyznajemy nasze grzechy, Bóg jako Wierny i Sprawiedliwy odpuści je nam" (z listu św. Jana)

I ty czyń podobnie...

O nich zazwyczaj się nie mówi, bo choroba, ból i starość zdają się nie pasować do lansowanej obecnie wizji człowieka XXI w. Najchętniej usunięto by te „problemy”, i to dosłownie wraz z ludźmi, z naszego cywilizowanego świata. A mimo to wciąż jeszcze znajdują się „samarytanie” poświęcający swój czas tym, którzy wymagają opieki, którzy potrzebują po prostu drugiego człowieka.